Overige blokstages

Basisonderwijs 

Beginsituatie: Wat wil ik graag leren?

In mijn voorbereiding op het basisonderwijs heb ik mijzelf toegewijd aan het begrijpen van de nuances van het omgaan met kinderen. Mijn ervaring op de ALO in Amsterdam, waar ik een week stage liep op een basisschool, heeft mij bewust gemaakt van de uitdagingen die komen kijken bij het leiden van een klas vol energieke en diverse kinderen.

Ik ben me ervan bewust dat kinderen vaak op een intense manier reageren, en dit kan soms overweldigend zijn. Bijvoorbeeld, wanneer een kind verdrietig is, voel ik de neiging om hen apart te nemen. Echter, besef ik dat dit ten koste kan gaan van het overzicht op de hele klas. Met dit inzicht ben ik van plan om blanco de stage in te gaan, zonder angst voor fouten. Ik zie fouten als leermomenten en een kans om te groeien.

Initiatief nemen is een ander aspect waar ik actief aan wil werken. Ik ben van plan om delen van de les over te nemen, uitleg te geven, de kinderen op motorisch gebied te ondersteunen en persoonlijke gesprekken te voeren om hen beter te leren kennen. Dit niet alleen om de kinderen beter te begrijpen, maar ook om meer inzicht te krijgen in het functioneren van het kinderbrein.

Als rolmodel voor de kinderen ben ik me bewust van de verantwoordelijkheid die hierbij komt kijken. Ik zal extra aandacht besteden aan mijn betrokkenheid bij de les en actief de didactische vuistregels toepassen om de kinderen op een positieve manier te corrigeren (Hedy, z.d.).

Een specifiek doel is om situaties met kinderen beter te herkennen, zodat ik weet welke handelingen ik kan toepassen. Tijdens mijn stage wil ik leren door initiatief te nemen in het lesgeven, inzichten te vergroten door gesprekken aan te gaan met de kinderen en vooral niet bang te zijn om fouten te maken. Het accentueren van positief gedrag en het negeren of omleiden van minder wenselijk gedrag zal een integraal onderdeel zijn van mijn benadering.

Met deze doelen voor ogen kijk ik ernaar uit om een inspirerende en leerzame periode te hebben tijdens mijn stage in het basisonderwijs.

Evaluatie

Introductie

Het basisonderwijs heeft mij verrast, vooral na mijn ervaringen op het MBO. De doelgroep bleek compleet anders te zijn, wat een nieuwe en verfrissende uitdaging met zich meebracht. Op de eerste dag van mijn stage heb ik mezelf vaak voorgesteld waardoor de kinderen allerlei vragen stelden. Het was hartverwarmend om te zien hoe snel kinderen vertrouwen opbouwen, en ik waardeerde deze connectie enorm. Mijn stagebegeleider heeft eerder aangegeven dat er stagiaires langs zouden komen om onrust te voorkomen, wat een geruststellende aanpak was.

Opmerkelijk was dat onze stagebegeleider de eerste dag rustig aan deed. Ik merkte echter dat er weinig concrete mogelijkheden waren voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Ik moest zelf aangeven dat ik graag les wilde geven of instructies wilde geven om meer te leren in het basisonderwijs. Dit proactieve initiatief was nodig om uitgedaagd te worden.

De gymzaal bood ook verrassingen. Het gebruik van hoogwaardig materiaal viel op, vooral het elektrische klimrek dat naar wens verstelbaar was. Grote ramen zorgden voor veel natuurlijk licht, wat ik als zeer prettig ervoer, vooral op donkere winterdagen. De opstelling van de ringen, die we tijdens de gymlessen gebruikten, vond ik echter wat rommelig, omdat deze zich in het midden van de zaal bevonden.

Een minder ideaal aspect was dat de gymzaal tien tot vijftien minuten lopen van de school was. Dit plaatste als gymdocent veel verantwoordelijkheid op het ophalen en terugbrengen van de leerlingen van en naar de school.

Ondanks deze uitdagingen kijk ik uit naar verdere ervaringen en groei tijdens mijn tijd in het basisonderwijs.

Algemeen

Het afremmen van deze energieke doelgroep vergde aanzienlijke inspanning van mijn kant, wat ik opmerkte als een intensieve uitdaging. Het handhaven van basisregels in de klassen was een cruciaal aspect, wat inhield dat ik de regels duidelijk moest communiceren en ze herhaaldelijk moest benadrukken in alle klassen, vooral met betrekking tot praten tijdens mijn uitleg. De kinderen wilden natuurlijk snel aan de slag, wat het voortdurend herinneren aan de regels noodzakelijk maakte.

Een ander aspect waarop ik moest letten, was de motoriek van de kinderen, wat ook uitdagend bleek. De vraag die ik mezelf constant stelde was: "Hoe kan ik de kinderen nu weer iets uitleggen in begrijpelijke kindertaal?" Dit vereiste creativiteit in mijn woordkeuze en deed me teruggrijpen naar mijn eigen kindertijd.

Samen met Gijs heb ik een leuke les voorbereid over "Iemand is hem, niemand is hem" voor de kinderen. Daarnaast heb ik het spel "krabtikkertje" geïntroduceerd, dat de kinderen nog niet kenden. Dit verliep zeer succesvol, en de samenwerking binnen de klassen tijdens dit spel verliep soepel doordat ik hen aanmoedigde met aanwijzingen en duidelijk maakte dat ze een gezamenlijk doel hadden: iedereen af te tikken wanneer je in een krab verandert.

Het was wel jammer dat we slechts met één gymdocent hebben kunnen meelopen. Hierdoor kreeg ik maar één indruk van een basisschool gymdocent, wat me het gevoel gaf dat ik wellicht niet het uiterste uit de ervaring met het basisonderwijs heb kunnen halen, zowel van de gymdocent als van onze stagecoach. Desondanks kijk ik terug op waardevolle ervaringen en ben ik vastbesloten om blijvend te leren en te groeien in mijn rol als toekomstig docent.

Specifiek vakgerichte evaluatie

Vakdidactische bekwaamheid

Tijdens mijn stage op het basisonderwijs viel het mij op dat onze stagecoach bedreven was in het behouden van de aandacht van de leerlingen. Hij gebruikte verschillende vaardigheden, zoals het gooien van een balletje naar een leerling wanneer diegene iets wilde zeggen. De rest van de klas is stil wanneer het balletje wordt gevangen. Bovendien kende hij zijn leerlingen persoonlijk en kon hij na een weekend van teamsportwedstrijden, zoals voetbal, betekenisvolle vragen stellen. De leerlingen bloeiden hiervan op, iets wat ik als toekomstig docent van groot belang vind.

Tijdens mijn eigen les, waarin ik het Boter, Kaas en Eieren spel introduceerde (lesvoorbereiding van Mats Root van het project), ervoer ik echter een gebrek aan aandacht en een rommelige indeling. Mijn stagebegeleider koos ervoor om de kinderen zelf de verantwoordelijkheid te geven om van onderdeel naar onderdeel te gaan, wat resulteerde in herhaalde uitleg en competitief gedrag, wat onrust veroorzaakte. Het vragen om stilte werd frequent, en na de les vroeg ik feedback aan mijn stagecoach. Zijn waardevolle advies was om duidelijke stappen terug te zetten wanneer het luisteren niet lukt, zoals het laten zitten van iedereen of op de bank plaatsen, om zo de aandacht effectiever op mij als docent te richten. Het beheersen van de orde is iets waar ik sterk aan wil werken en goed in wil worden als toekomstig docent.

Bij het Iemand is hem, niemand is hem spel ontdekte ik dat mijn uitleg effectiever werd naarmate ik het vaker gaf. Het werd steeds beknopter en doeltreffender. Voor de volgende keer overweeg ik mijn uitleg van tevoren volledig uit te schrijven en zo kort mogelijk aan te passen, zodat de kinderen snel kunnen spelen en meer speeltijd hebben, afhankelijk van de aandacht spanne.

Deze ervaringen hebben mijn inzicht in effectieve lesgeefstrategieën vergroot, en ik kijk ernaar uit om mijn pedagogische vaardigheden verder te ontwikkelen tijdens mijn verdere stage.

Bekwaam in samenwerken met collega's en omgeving

Zelf merkte ik dat ik veel inspanning moest geven om samen te werken met Niels tijdens het uitvoeren van deze stage. We hoefden maar twee dagen stage te lopen en daarom lag de lat niet heel hoog. Wel merkte ik dat mijn eigen energie laag lag, omdat ik dit uiteindelijk de minst aantrekkelijke stage vond. Hierin vond ik het dan ook moeilijk waardige kwaliteit te leveren tijdens het lopen van deze stage. Gijs sloot ook nog aan bij het lopen van deze stage en dat was even wennen, want hiervoor heb ik alleen met Niels stagegelopen. Gijs is wat meer ingetogen en ik merkte dat ik er wel meer energie uithaalde als ik hem kon motiveren om uit zijn comfort zone te stappen. Hierin heb ik een coachende rol aangenomen waar ik veel voldoening gehaald heb en daardoor ook een positieve draai heb kunnen geven aan deze stage. Over het algemeen kan ik wel zeggen dat ik een open houding heb gegeven en veel feedback gevraagd heb. Zowel aan Niels en Gijs als van onze stagecoach. Hierin ben ik actief progressie gaan maken door mijn uitleg kort en bondiger te maken en voortaan een stap terug te nemen als het gaat om orde houden in de klas als gymdocent in het basisonderwijs.

De samenwerking met onze stagecoach verliep soepel. Ik heb gezorgd dat er gecommuniceerd werd via de mail en ik kreeg al snel antwoord op mijn e-mail. Hierin werd duidelijk gemaakt wanneer en waar wij verwacht werden.

Reflectie op het interview met onze stagecoach toonde enige teleurstelling vanwege de beperkte diepgang. Onder leiding van Niels, duurde het interview slechts tien minuten, met korte antwoorden van onze stagecoach. In vergelijking met eerdere ervaringen op het MBO voelde ik dat ik minder waardevolle inzichten had verkregen.

Niels leidde het gesprek, maar er was weinig verdieping door aanvullende vragen. Hoewel ik de neiging had om meer betrokken te zijn, beschouwde ik deze situatie als een kans om de ander het voortouw te laten nemen. Het was een uitdaging om niet alles te willen sturen en mezelf te beperken tot een observerende rol. In dit opzicht beschouw ik het als een persoonlijk succes om ruimte te geven aan anderen en een stap terug te doen.

Tijdens het uitwerken van het interview nam ik de verantwoordelijkheid op me en voltooide het proces op dezelfde dag. Ik ging zorgvuldig te werk door mijn laptop het interview te laten dicteren, aanpassingen te maken, de inhoud te ordenen en het geheel samen te vatten. Als creatieve touch maakte ik later een exemplaar in Canva van de samenvatting (De Bie, R. 2024, 2 januari).

Gedurende de stage viel het op dat de samenwerking met Niels en later met Gijs enige inspanning vereiste. Ondanks de beperkte duur van de stage, slechts twee dagen, merkte ik dat mijn energieniveau laag was, vooral omdat dit niet mijn meest aantrekkelijke stage was. Dit beïnvloedde mijn vermogen om optimale kwaliteit te leveren. Toen Gijs zich bij ons voegde, vereiste het even aanpassing, maar ik ontdekte dat ik energie kon halen uit het motiveren van Gijs om uit zijn comfortzone te stappen. Hierbij nam ik een coachende rol aan, wat niet alleen voldoening gaf maar ook de stage een positieve wending gaf.

Over het algemeen handhaafde ik een open houding en zocht ik actief feedback van Niels, Gijs en onze stagecoach. Ik boekte vooruitgang door mijn uitleg kort en bondig te maken en nam een stap terug als het ging om orde houden in de klas, waarbij ik de rol van gymdocent in het basisonderwijs vervulde.

De samenwerking met onze stagecoach verliep soepel, met heldere communicatie via e-mail en snelle reacties op mijn berichten over onze verwachtingen en afspraken.

Een punt van overweging was het interview, dat niet heel uitgebreid was. Niels leidde het gesprek en de antwoorden van onze stagecoach waren beknopt, wat in vergelijking met eerdere ervaringen op het MBO minder diepgang bood. Niels stelde ook niet veel vervolgvragen, waardoor het interview slechts tien minuten duurde. Hoewel ik misschien meer had kunnen doen door zelf door te vragen, beschouw ik het als een persoonlijk succes om een observerende rol aan te nemen en anderen de leiding te laten nemen.

Bekwaam in vakmatige ontwikkelingen (onderzoekend vermogen)

Het voorbereiden van het interview betekende voor mij grondig nadenken over de vragen die ik wilde stellen. Gezien de overvloed aan vragen moest ik prioriteiten stellen, dus ik koos drie hoofdonderwerpen.

Als nieuwkomer in het basisonderwijs ervaarde ik vrijwel alles als nieuw, en het bleek uitdagend om me voor te stellen wat een kind nodig heeft tijdens een les. Mijn inlevingsvermogen lijkt soms beperkt, vooral in situaties waarin een kind huilt. Vaak denk ik dat er iets ernstigs aan de hand is en dat het kind getroost en apart genomen moet worden. In de praktijk heb ik echter geleerd dat het vaak beter is om hierop terug te komen na de les, afhankelijk van de situatie. Wat ik hierin merk, is dat ik moeite heb met het nauwkeurig inschatten van de situatie. De oplossing die ik heb gevonden, is simpelweg veel doen en leren van de momenten waarop ik op de werkvloer sta.

Deze ervaringen hebben mijn bewustzijn vergroot en benadrukken het belang van praktijkervaring in het begrijpen van de behoeften van kinderen tijdens lessen. Ik ben vastbesloten om mijn inzicht te blijven ontwikkelen en te leren van de vele momenten die ik op de werkvloer zal meemaken.

Bekwaam in professionele identiteit

Aan de hand van mijn kernkwadranten ben ik bewuster omgegaan met mijn valkuilen tijdens deze stage. Initiatief nemen werd een prioriteit, waarbij ik actief vroeg of ik een deel van de les mocht geven. Ook stond ik open voor kritische feedback na mijn gegeven instructies of benadering van de kinderen.

Loslaten was een andere belangrijke les tijdens deze stage in het basisonderwijs. Hoewel Niels vaak dominant was, koos ik ervoor dit niet te laten overheersen. Uiteindelijk hebben we beiden ons eigen pad gevolgd, aangezien zijn ideeën en visie op lesvoorbereiding niet aansloten bij mijn eigen overtuigingen. Ik hecht veel waarde aan het serieus nemen van de kinderen en het actief stappen zetten buiten mijn comfortzone om te leren van mijn fouten. Niels hield liever een aanschouwende rol aan, wat voor mij niet passend was. Het loslaten van deze situatie bood me de ruimte om mijn eigen benadering te volgen en mijn persoonlijke ontwikkeling te bevorderen.

Conclusie

Tijdens mijn stage op het basisonderwijs heb ik diverse ervaringen opgedaan en waardevolle inzichten verkregen met betrekking tot mijn vakdidactische bekwaamheden en professionele identiteit als toekomstig docent. Mijn stagecoach op het basisonderwijs, met zijn bedrevenheid in het behouden van de aandacht van leerlingen, heeft me geïnspireerd en laten zien hoe persoonlijke betrokkenheid en het stellen van betekenisvolle vragen een positieve impact kunnen hebben op het leerproces.

Mijn eigen leservaring met het Boter, Kaas en Eieren spel bracht uitdagingen met zich mee, vooral op het gebied van klassenmanagement. De waardevolle feedback van mijn stagebegeleider over het nemen van duidelijke stappen terug in het geval van onrust, biedt een praktisch handvat om mijn vaardigheden in orde houden verder te ontwikkelen. Het herhaaldelijk geven van uitleg bij het Iemand is hem, niemand is hem spel onderstreept het belang van voorbereiding en het continu verbeteren van mijn didactische aanpak.

In termen van samenwerking heb ik gemerkt dat mijn energieniveau bepalend is voor de kwaliteit van mijn bijdrage. De toevoeging van een derde stagiair, Gijs, vergde aanpassing, maar bood ook de mogelijkheid om een coachende rol op me te nemen, wat zowel voldoening als een positieve draai aan de stage gaf.

Reflectie op het interview met mijn stagecoach toonde aan dat, ondanks beperkte diepgang, ik in staat was om ruimte te geven aan anderen en een observerende rol aan te nemen. Dit wordt beschouwd als een persoonlijk succes in communicatie en leiderschap.

Mijn vakdidactische ontwikkelingen, met name in het inschatten van de behoeften van kinderen, tonen aan dat praktijkervaring cruciaal is voor het begrijpen van effectieve lesgeefstrategieën. Mijn toewijding aan voortdurende ontwikkeling en leren van praktijkmomenten zal centraal staan in mijn verdere groei als docent.

Ten aanzien van mijn professionele identiteit heb ik mijn kernkwadranten benut om bewust om te gaan met valkuilen en prioriteiten te stellen, zoals het nemen van initiatief en het loslaten van situaties die mijn persoonlijke ontwikkeling belemmeren.

Al met al heeft mijn stage op het basisonderwijs een verrijkende ervaring geboden, die mijn bewustzijn heeft vergroot en mijn vastberadenheid heeft versterkt om mezelf als toekomstig docent verder te ontwikkelen. De uitdagingen en leermomenten tijdens deze stage zullen als waardevolle bouwstenen dienen voor mijn professionele groei en mijn streven naar effectief en betekenisvol onderwijs.

Speciaal onderwijs 

Beginsituatie: Wat wil ik graag leren? 

1. Verkenning van Clusters en Leerlingen: Voordat ik mijn stage begon, streefde ik ernaar om inzicht te krijgen in de verschillende clusters binnen het speciaal onderwijs en de diverse kenmerken van de leerlingen in elk cluster. Dit leerdoel hielp me bij het begrijpen van de specifieke behoeften en uitdagingen van de kinderen waarmee ik zou werken.

2. Observerende Rol: Mijn belangrijkste focus was het aannemen van een observerende rol. Gezien mijn gebrek aan ervaring in het speciaal onderwijs, wilde ik eerst begrijpen hoe de dynamiek van de klas en interacties tussen leerlingen en docenten verlopen. Door deze observerende rol kon ik de omgeving en de behoeften van de kinderen beter begrijpen, zonder directe verantwoordelijkheid op me te nemen.

3. Verantwoordelijkheid beperking: Een ander leerdoel was het erkennen van mijn beperkte ervaring en het begrijpen van de grenzen van mijn verantwoordelijkheden. Ik wilde me bewust zijn van het feit dat ik, als stagiair, nog niet de volledige verantwoordelijkheid voor de leerlingen kon dragen. Dit stelde me in staat om me te concentreren op observeren en leren, zonder onnodige druk te ervaren.

Door deze leerdoelen na te streven, hoopte ik niet alleen een beter begrip te krijgen van het speciaal onderwijs, maar ook om een solide basis te leggen voor mijn verdere betrokkenheid en groei in deze specifieke onderwijsomgeving.

Evaluatie

Introductie

Op de dag van mijn stage was de weg glad vanwege sneeuwval, waardoor ik een kwartier later aankwam dan gepland. Desondanks werd ik hartelijk verwelkomd door Loes, mijn stagecoach, waarmee ik al snel een klik voelde. Loes maakte een nuchtere en duidelijke indruk, wat voor mij zeer waardevol was. Ik vroeg al snel wat zij van mij kon verwachten, waarop ze aangaf dat mijn rol voornamelijk observerend zou zijn, met de mogelijkheid om te helpen waar nodig, mits zij dat aangaf. Later benadrukte Loes ook dat ik me absoluut niet verantwoordelijk hoefde te voelen voor de kinderen, gezien mijn stagiair status en mijn eerste ervaring met speciaal onderwijs. Ze verzekerde me dat zij de verantwoordelijkheid droeg en dat ik me in ieder geval geen zorgen hoefde te maken.

Loes deelde mee dat ze die dag les zou geven aan kinderen met epilepsie, en dat er ook een persoonlijk begeleider aanwezig zou zijn om de les te monitoren. Bij een epileptische aanval moet er namelijk direct actie worden ondernomen, waarbij het betreffende kind onmiddellijk uit het water moet worden gehaald en in een veilige omgeving moet worden geplaatst. Toen dit werd besproken, merkte ik dat dit veel met me deed. Hierdoor werd ik nog alerter en realiseerde ik me dat werken in het speciaal onderwijs veel meer omvat dan alleen lesgeven.

Algemeen

Tijdens de gymlessen in het zwembad nam ik actief deel. Ik stond klaar om kinderen te helpen bij specifieke zwemoefeningen of om zelf als voorbeeld te dienen. Hoewel ik graag foto's had willen maken, was dit niet toegestaan. Tijdens de lessen viel het niveauverschil op; sommige kinderen vertoonden nauwelijks tekenen van een beperking en deden uitstekend mee. Loes, mijn stagecoach, legde uit dat sommigen zware epilepsie hadden en het speciaal onderwijs de enige veilige plek was waar ze begeleid konden worden.

Het viel op dat het niveau sterk varieerde, waardoor ik besefte dat werken in het speciaal onderwijs creativiteit vereist, vooral in differentiatie op basis van de beperking van elk kind. Tijdens de lessen heb ik gelukkig geen aanvallen van leerlingen meegemaakt, maar dit deed me wel beseffen hoe bevoorrecht ik ben met mijn gezondheid.

De kinderen op het speciaal onderwijs hebben mijn perspectief veranderd en dienen als een prachtig voorbeeld. Ze genieten van de kleine dingen waar ik me soms niet eens bewust van ben. Deze ervaring opende mijn ogen voor hun levensvreugde en relativeert mijn eigen gezondheid.

Bijzonder was de zorgvuldige begeleiding van kinderen met een verstandelijke beperking, waarbij elk kind als uniek werd behandeld. De zwemlessen omvatten verschillende oefeningen, waarbij doelen werden aangepast zodat iedereen op zijn eigen manier succesvol kon presteren. Mijn eigen kennis uit de zwemlessen van Janco Nolles werd benut, en ik kon waardevolle tips delen met kinderen die moeite hadden.

Elke zwemles duurde ongeveer 40 minuten, inclusief oefenen en spelen. Wat me vooral bijbleef, was de positiviteit van Loes, die altijd de nadruk legde op wat goed ging en hoe de kinderen waren gegroeid. Deze aanpak inspireerde mij en nam ik mee voor mijn eigen ontwikkeling als toekomstige docent.

Vakdidactisch bekwaamheid

Tijdens mijn stage op het speciaal onderwijs viel het me op dat Loes een uitstekende docent is. Ze communiceert duidelijk met de leerlingen, heeft gevoel voor humor en kent elk kind tot in detail. De klassen zijn niet groot, waardoor de gymlessen een intiemere sfeer hebben. Hierdoor kunnen kinderen op elkaar inspelen, elkaar uitdagen en weten wat ze van Loes kunnen verwachten, dankzij heldere afspraken aan het begin van het jaar.

Mijn actieve betrokkenheid tijdens de zwemlessen en het gezamenlijke spel gaf me een beter inzicht in de interacties tussen de kinderen. Ik ervoer zowel het plezier als de mogelijke irritaties die tot conflicten konden leiden. Loes handelde kundig in geval van ruzies, waarbij ze de kinderen individueel naar de kleedkamer bracht om de situatie te bespreken. Het vermijden van verdere escalatie was een bewuste strategie, een aanpak die ze ook in haar interview benadrukte.

Op de tweede dag stond een pietengym op het programma, waarbij de energie en samenwerking van de kinderen opviel. Ook kinderen in rolstoelen werden actief betrokken, kruipend met hulp van andere docenten. Ik kreeg de kans om enkele kinderen te ondersteunen, wat hun vertrouwen in mij toonde. Het leerzame aspect lag niet alleen in de motorische ontwikkeling, maar ook in het omgaan met beperkingen, wat de kerndoelen van het speciaal onderwijs weerspiegelde.

Bij oudere groepen speelden we geen pietengym, maar ninjatikkertje. Opmerkelijk was de inclusiviteit, waarbij ook rolstoelgebruikers actief meededen. Het belang van veiligheid en respect voor elkaar werd benadrukt door de docent, vooral met betrekking tot het voorkomen van schade aan de apparatuur, zoals rolstoelen.

Deze ervaringen hebben mijn inzicht in het speciaal onderwijs vergroot en laten zien hoe docenten zoals Loes met toewijding en creativiteit een positieve leeromgeving kunnen creëren.

Bekwaam in samenwerking met collega's en omgeving

Tijdens mijn stage op het speciaal onderwijs had ik weinig contact met Niels. Echter, het contact met Loes en haar collega's was des te waardevoller. Zij hebben me uitstekend begeleid en een helder beeld gegeven van het speciaal onderwijs. Loes nam me actief mee in haar lessen, waarbij ze haar visie op de omgang met de leerlingen en hun specifieke beperkingen deelde.

Het contact met Loes verliep soepel. Ze nam direct de telefoon op en luisterde naar mijn introductie, waarin ik vertelde over onze stage. Loes, die al meerdere stageduo's had begeleid, deelde haar verwachtingen met betrekking tot punctualiteit en het niet nemen van te veel verantwoordelijkheid, gezien de onvoorspelbaarheid van de speciale kinderen. Deze stage stond vooral in het teken van kennismaking; er hoefde niets specifieks voorbereid te worden. Bovendien waren er speciale evenementen, zoals Sinterklaas, waarvoor al een vaste planning was opgesteld.

Bekwaam in vakmatige ontwikkelingen (onderzoekend vermogen)

Voorafgaand aan mijn stage verdiepte ik me grondig in cluster 3, waardoor ik mijn kennis over het speciaal onderwijs verrijkte. Deze voorbereiding was essentieel om me bewust te worden van mogelijke uitdagingen. Inspirerende gesprekken met Loes' collega's benadrukten hun toewijding aan het speciaal onderwijs. Het waardevolle inzicht dat deze professionals doelbewust kiezen voor deze sector, zich openstellen en aanzienlijk bijdragen aan het leven van mensen met een beperking, maakte indruk op me.

Tijdens het interview met Loes ontving ik waardevolle informatie, waarmee ik doeltreffende vragen kon formuleren en mijn kennis vergroten. De samenwerking met Niels kwam echter minder prominent naar voren tijdens de stage, mede door zijn sleutelbeenblessure. Zijn afwezigheid in het zwembad, waar ik aanwezig moest zijn, beperkte onze communicatie en feedbackuitwisseling.

Tijdens de tweede dag, met het pietengym, kreeg ik te maken met niet-mobiele kinderen. Dit bood een kans om de ontwikkeling van deze kinderen te volgen en meer te leren over diverse beperkingen, zoals spier- en geestelijke aandoeningen. Mijn nieuwsgierige houding stelde me in staat om de kinderen beter te begrijpen.

Bekwaam in professionele identiteit

Tijdens diepgaande gesprekken met mijn medestudenten heb ik inzicht gekregen in hun ervaringen op de ALO. Het viel me op dat ik soms te haastig wil zijn, wat me soms voorbij mijn eigen stappen duwt. In dit opzicht heb ik waardevolle adviezen ontvangen om juist te genieten van mijn tijd als eerstejaarsstudent aan de ALO. Deze gesprekken hebben me niet alleen geholpen mijn doelen te delen, maar ook waardevolle tips opgeleverd, die ik heb geïntegreerd in het gedeelte 'Over mij'.

Conclusie

Mijn stage op het speciaal onderwijs was een avontuur vol ontdekkingen en waardevolle inzichten. Loes, mijn stagecoach, bleek een uitstekende gids in dit bijzondere onderwijslandschap. Haar nuchtere aanpak en duidelijke communicatie maakten de kennismaking vlot en veelbelovend. De nadruk lag op observeren, met de vrijheid om te ondersteunen waar nodig. Loes benadrukte geruststellend dat ik me als stagiair geen zorgen hoefde te maken over de verantwoordelijkheid voor de kinderen, wat mijn stage-ervaring aanzienlijk relaxter maakte.

Het speciaal onderwijs onthulde de diversiteit in niveau en uitdagingen onder de leerlingen, waardoor mijn inzicht in differentiatie en creativiteit in lesgeven werd vergroot. Het besef van de levensvreugde van deze kinderen inspireerde me en bracht een nieuwe waardering voor de kleine geneugten in het leven.

Loes' vakdidactische vaardigheden in het zwembad waren bewonderenswaardig. Haar heldere communicatie, humor en persoonlijke betrokkenheid creëerden een intieme sfeer, waarin elk kind tot zijn recht kwam. Mijn eigen actieve deelname aan de gymlessen gaf me niet alleen inzicht in de interacties tussen de kinderen, maar ook een beter begrip van het belang van een positieve benadering en het omgaan met conflicten.

Samenwerken met medestudenten bracht uitdagingen met zich mee, maar het coachen van mijn medestudent gaf voldoening en zorgde voor een positieve wending in mijn stage-ervaring.

Mijn voorbereiding op het speciaal onderwijs, gesprekken met professionals en het interview met Loes toonden mijn toewijding aan vakmatige ontwikkeling en onderzoekend vermogen. Het inzicht dat ik verwierf in verschillende beperkingen en de praktijkervaring tijdens pietengym verrijkten mijn perspectief.

De professionele identiteit die ik ontwikkelde, werd gevormd door diepgaande gesprekken met medestudenten. Mijn drang om snel vooruit te gaan werd erkend en ik ontving waardevolle adviezen om te genieten van mijn studietijd.

Al met al was mijn stage een kleurrijk avontuur, waarin ik niet alleen groeide als toekomstig docent, maar ook waardevolle lessen leerde over empathie, creativiteit en het vieren van de kleine geluksmomenten in het onderwijs.

Voortgezet onderwijs 

Beginsituatie: Wat wil ik graag leren? 

1. Kennismaking met de Onderwijsomgeving: Mijn primaire doel was om vertrouwd te raken met de onderwijsomgeving van het voortgezet onderwijs. Hieronder valt het begrijpen van de schoolorganisatie, de dagelijkse routines, en het leren kennen van collega's en leerlingen.

2. Diverse Lessen Observeren: Een belangrijk leerdoel was het observeren van verschillende lessen en leermethoden. Hierdoor wilde ik inzicht krijgen in de diversiteit van pedagogische aanpakken en de behoeften van verschillende leerlingen begrijpen.

3. Actieve Deelname aan Lessen: Naast observeren, wilde ik actief deelnemen aan lessen. Hierbij streefde ik ernaar om ondersteuning te bieden aan docenten, vragen te stellen en kleine taken op me te nemen om de dynamiek van de klas beter te begrijpen.

4. Zelfstandig Een Deel van een Les Geven: Als een uitdaging en leerdoel wilde ik zelfstandig een deel van een les geven. Dit zou me helpen mijn communicatieve vaardigheden te verbeteren, mijn vermogen om kennis over te dragen te testen, en mijn zelfvertrouwen in de onderwijsomgeving te vergroten.

5. Feedback Ontvangen en Toepassen: Een essentieel doel was het actief zoeken naar feedback van zowel docenten als medestudenten en deze feedback vervolgens effectief toepassen om mijn onderwijsvaardigheden te verbeteren.

Door deze leerdoelen na te streven, ambieerde ik niet alleen een beter begrip van het voortgezet onderwijs, maar ook persoonlijke en professionele groei als toekomstig docent.

Evaluatie

Introductie en Algemeen 

In mijn stage op het voortgezet onderwijs heb ik vanaf het begin contact gezocht met Richard, onze stagecoach. De communicatie verliep soepel, en via e-mail werden duidelijke afspraken gemaakt over waar we werden verwacht en met welke docenten we zouden meedraaien.

De eerste dag stond in het teken van een basketbal sportdag, waarop er veel enthousiasme heerste onder de leerlingen. De meiden speelden tegen elkaar, evenals de jongens. Mijn taak was het af en toe fluiten van wedstrijden en het doorgeven van de scores. Ik merkte dat mijn enthousiasme een positieve invloed had op de kinderen, wat mij tevreden stelde en het gevoel gaf dat ik een goede connectie had met de leerlingen. Ondanks de korte duur van de sportdag tot 13.30 uur, was het een leuke kennismaking met alle kinderen en docenten op school.

Op de tweede dag liepen Niels en ik mee met verschillende docenten, wat voor mij erg leerzaam was. Ik kreeg de kans om verschillende lesmethoden te ervaren en gaf zelf ook les, waarbij ik Super Mario trefbal introduceerde. Ik merkte dat mijn uitleg met elke klas verbeterde, en na verloop van tijd voelde ik me zelfverzekerd en comfortabel. Ook verbeterde ik mijn vermogen om de aandacht van de kinderen te krijgen.

Helaas was ik op de derde dag afwezig vanwege een terugkomavond van de ontwikkelingstraining bij Humanication. Deze avond leverde waardevolle inzichten op over mijn verleden en mijn toekomstvisie, maar ik had verzuimd dit op tijd te communiceren. Hierdoor ben ik helaas niet meer welkom om volgend jaar stage te lopen op het Werkman Stadslyceum, zoals vermeld in het coachrapport van Richard. Ik ben echter trots dat ik die dag voor mezelf heb gekozen, gezien mijn emotionele gesteldheid, wat voorkwam dat ik op een professionele manier kon presteren.

Op de vierde dag namen Niels en ik de totale les van Richard en Annemiek (collega van Richard) over. Niels organiseerde een leuke badminton wedstrijd, en ik presenteerde het eindspel met Super Mario Trefbal, wat indruk maakte op Annemiek, Richard en de leerlingen.

Op deze dag zaten Niels en ik de hele dag op dezelfde locatie, wat ik als prettig heb ervaren. Hierdoor kon ik de gymzaal goed observeren, wennen aan de omgeving en hoefde ik mij niet steeds opnieuw aan te passen.  Mijn stage was een avontuur vol leermomenten en uitdagingen, waarbij ik mijn professionele vaardigheden heb kunnen aanscherpen en mijn zelfstandigheid heb ontwikkeld. 

Vakdidactisch bekwaamheid 

Tijdens mijn Super Mario trefbal activiteit heb ik enthousiast deelgenomen aan het uitdagen van de kinderen door hen aan te moedigen om zoveel mogelijk tegenstanders af te gooien. Ik ging fanatiek te werk en creëerde een stimulerende sfeer waarin het verdienen van extra lintjes en het vergroten van de spelopties centraal stonden. Op een bepaald moment besloot ik, na een analyse van de situatie, zelf ook mee te doen. Dit leidde tot een leuk contact met de leerlingen en maakte het spel nog boeiender.

Na mijn les heb ik actief feedback gezocht van zowel Niels als Richard. Hierbij ontving ik waardevolle tips, waaronder het advies dat ik krachtiger kon spreken en strenger mocht zijn. Ik ben me bewust van mijn neiging om soms te toegeeflijk te zijn en te denken 'Laat maar'. Het is voor mij een uitdaging om op dat moment assertiever te zijn, vooral bij zaken als het opruimen van materialen of wanneer bepaalde afspraken worden overtreden. Hoewel ik me bewust ben van deze behoefte aan verbetering, vind ik het lastig om hier tijdens het moment zelf boven te staan en actief actie te ondernemen.

Voor de toekomst wil ik me meer richten op mijn verbeterpunten en bereid zijn om nieuwe benaderingen uit te proberen die buiten mijn comfortzone liggen. Ik erken dat het cruciaal is om uitdagingen aan te gaan en ben bereid om meer begeleiding te ontvangen na het geven van een les, zodat ik actief kan werken aan mijn persoonlijke en professionele groei.

Bekwaam in samenwerking met collega's en omgeving 

Het was teleurstellend voor mij dat Richard de kritische feedback niet direct toepaste terwijl Niels en ik fysiek aanwezig waren. Na het lezen van het stagecoachrapport van Niels ontdekte ik dat hij mij belachelijk heeft gemaakt tegenover Richard terwijl ik mijn Trefbal les aan het geven was. Het zou voor mij waardevol zijn geweest als Richard dit op dat moment had teruggekoppeld, maar ik heb hier niets van meegekregen, wat mijn gevoel van serieus genomen worden heeft beïnvloed. Gezien de al stroeve samenwerking met Niels voelde dit extra vervelend.

Op dag 4 merkte ik een zekere afstand tussen de docenten en mijzelf. Hierdoor ontstond een gevoel van schuld dat ik niet aanwezig was op dag 3, hoewel ik geen andere keuze had. Ik ben blij dat ik voor mijn eigen welzijn heb gekozen, maar het leek erop dat de docenten mij minder serieus namen. Het is belangrijk voor mij dat mijn keuzes en afwegingen begrepen worden, zelfs als ik niet fysiek aanwezig kan zijn.

Bekwaam in vakmatige ontwikkelingen 

Tijdens de voorbereiding van mijn les ben ik op een creatieve manier gaan nadenken en heb ik leuke ideeën verzameld. Aangezien dit de eerste keer was dat een les zo uitgebreid voor mij was, heb ik het op me laten afkomen, en daar ben ik positief over. De resultaten van de les hebben me aangenaam verrast, en de leerlingen waren ook enthousiast tijdens het spelen van het spel, wat mijn zelfvertrouwen een boost gaf.

Op basis van feedback van Niels, Richard en andere collega's heb ik actief gewerkt aan verbeterpunten. Ik heb aandacht besteed aan mijn stemgebruik en woordkeuze bij het uitleggen van de les. Ook heb ik geprobeerd beter de orde te bewaren en de kinderen aandachtig te laten luisteren. Het was echter een uitdaging, zowel voor hen als voor mij, om hierin verandering aan te brengen. Hoewel ik herhaaldelijk terugkoppelde naar de gemaakte afspraken, luisterden de leerlingen vaak niet goed. Voor de toekomst wil ik dit aspect van mijn lessen, mede op basis van feedback, op een andere manier aanpakken en dominanter zijn in mijn benadering om de orde te bewaren.

Bekwaam in professionele identiteit 

Tijdens mijn lessen streefde ik ernaar een positieve leeromgeving te creëren en een band op te bouwen met de leerlingen. Een bijzonder voorbeeld hiervan deed zich voor tijdens een les met havo 3, waarin we het zogenaamde chagrijnen spel speelden. Aangezien dit de laatste les voor de kerstvakantie was, wilden we iets leuks doen. Een groepje meiden kwam naar me toe en vertelde enthousiast dat ze samen in een groepje wilden werken.

Ik had echter al het gevoel dat dit wel eens anders kon uitpakken, maar besloot hen het vertrouwen te geven en vroeg: "Denken jullie echt dat dit een goed idee is? Ja? Oké, laat maar zien." Het resultaat was niet zoals verwacht, en na afloop vroeg ik hen wat ze de volgende keer anders zouden doen. Ze gaven aan tactischer te zullen nadenken over hun samenwerkingsverband en dat wat leuk lijkt, niet altijd de beste keuze is.

Dit moment bleek een waardevolle eye-opener, niet alleen voor mij maar ook voor de leerlingen. De positieve feedback van de docent die de les bijwoonde, versterkte het idee dat leren soms het beste gebeurt in situaties waarin we onze aanpak heroverwegen en leren van onze fouten.

Conclusie 

Mijn avontuur in het voortgezet onderwijs was een ontdekkingsreis vol leermomenten en waardevolle inzichten. De samenwerking met Richard als mijn stagecoach verliep over het algemeen soepel, met duidelijke afspraken via e-mail over de stageactiviteiten.

De kennismaking begon met een energieke basketbal sportdag, waarbij ik als scheidsrechter fungeerde. Mijn enthousiasme bleek invloedrijk op de leerlingen, wat me een gevoel van voldoening gaf. De diversiteit aan lesmethoden die ik mocht ervaren tijdens mijn tweede dag was leerzaam, en mijn eigen les Super Mario Trefbal bracht me niet alleen vooruitgang in mijn presentatie vaardigheden, maar ook zelfvertrouwen.

Helaas miste ik de derde dag vanwege een eerder geplande ontwikkelingstraining, wat uiteindelijk resulteerde in het niet meer welkom zijn voor een volgende stage op het Werkman Stadslyceum. Hoewel dit teleurstellend was, ben ik trots op mijn beslissing om voor mezelf te kiezen en de dag niet te presteren terwijl ik me emotioneel labiel voelde.

Het overnemen van de totale les op de vierde dag, inclusief mijn Super Mario Trefbal, was een hoogtepunt waarin ik mijn creativiteit kon uiten en indruk kon maken op zowel docenten als leerlingen.

Gedurende de stage heb ik actief feedback gezocht en gewerkt aan mijn verbeterpunten, zoals mijn stemgebruik en strengheid. Het verkrijgen van inzicht in mijn neiging om 'te lief' te zijn, opende de deur naar verdere groei en de wens om mijn comfortzone te doorbreken.

Een uitdagend aspect was de stroeve samenwerking met medestudent Niels en het gevoel van minder serieus genomen worden na mijn afwezigheid op dag 3. Desondanks heb ik vastgehouden aan mijn keuzes en de lessen die ik hieruit kon halen.

In het creëren van een positieve leeromgeving en het opbouwen van een band met de leerlingen kwam het chagrijnen spel als een waardevolle les naar voren. Het inzicht dat wat leuk lijkt niet altijd de beste keuze is, bleek een belangrijke leermoment, onderstreept door positieve feedback van andere docenten.

Al met al was mijn stage in het voortgezet onderwijs een reis vol uitdagingen, groei en waardevolle ervaringen die mijn ontwikkeling als toekomstig docent hebben verrijkt.